Zaparcia

Zaparcia mogą powodować znaczący dyskomfort i możesz nie chcieć o nich rozmawiać. Ale w rzeczywistości nie ma w tym nic wstydliwego. Szacuje się, że 15% ludności na całym świecie cierpi na zaparcia, a medycyna cały czas poszukuje nowych sposobów na to, by sobie z nimi lepiej radzić1.

Normalne wzorce wypróżnień są trudne do zdefiniowania. Częstotliwość wypróżnień u większości ludzi wynosi od jednego stolca co trzy dni do trzech stolców dziennie2 co stanowi dość szeroki zakres! Ogólnie uważa się, że jeśli chodzisz do toalety mniej niż trzy razy w tygodniu, to możesz uważać, że masz zaparcia, ale tak naprawdę ruchy jelitowe różnią się znacznie między poszczególnymi osobami, a także różna jest subiektywna percepcja tego, co jest "normalne".

Objawy zaparć obejmują bóle brzucha, wzdęcia, gazy, nudności, a nawet bóle głowy i zmęczenie2. Lekarze korzystają ze standaryzowanych kryteriów do diagnozowania wszystkich rodzajów chorób i stanów. By diagnozować zaparcia wykorzystuje się kryteria rzymskie IV-te. Aby lekarz zdiagnozował zaparcia, muszą być obecne dwa z sześciu objawów.

Te sześć objawów to1:

  • napinanie się
  • twarde stolce 
  • niepełne wypróżnienia 
  • konieczność ręcznego wspomagania wypróżnienia 
  • uczucie blokady 
  • mniej niż trzy wypróżnienia w tygodniu.
     

Jak zaparcia mogą powodować biegunkę?

Choć może to wydawać się sprzeczne, możliwe jest, że po zaparciach pojawi się biegunka. Jeśli cierpisz na zaparcia, a zaraz po tym doświadczasz biegunki, oto kilka możliwych przyczyn. 

Ciężkie zaparcia mogą spowodować tzw. biegunkę przepełnieniową, ponieważ wewnętrzny zwieracz odbytu rozluźnia się, pozwalając na przechodzenie treści kałowych. Pacjenci często opisują swoje objawy jako biegunkę, ze względu na luźny stolec8. Biegunka przepełnieniowa, znana także jako biegunka paradoksalna, występuje, gdy kał wycieka wokół zatrzymanego stolca w jelicie. Jest to zazwyczaj związane z przewlekłymi zaparciami9
 

zegar

Jak zapobiegać biegunce przepełnieniowej?

Jeśli środki przeczyszczające, lewatywy, czopki, suplementy błonnika i nawadnianie nie pomagają, może być konieczna ręczne usuwanie stolca8. Lekarz lub pracownik służby zdrowia mechanicznie pomaga w wypróznieniu własnoręcznie rozbijając utwrdzony i zablokowany w odbycie stolec. 15.  

Kiedy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w sprawie zaparć?

Po pierwsze, pamiętaj, że nie jesteś sam. Zaparcie to stan, który może dotknąć każdego i nie powinieneś czuć się zawstydzony, rozmawiając o tym z lekarzem lub farmaceutą. Istnieje kilka bezpiecznych i skutecznych protokołów radzenia sobie i z zaparciami.

Monitoruj swoje wypróżnienia pod kątem ewentualnych nietypowych zmian i podejdź do pielęgnacji swojego układu trawiennego aktywnie. Dzięki temu będziesz mógł korzystać z życia z większą energią i entuzjazmem.

Najczęściej zadawane pytania

Jeśli chodzi o zaparcia, bardzo często pojawiają się te same pytania.

  • Kobiety rzeczywiście cierpią na zaparcia częściej niż mężczyźni. Można to wyjaśnić obecnością estrogenów i progesteronu – hormonów, które bezpośrednio ingerują w przesuwanie się treści pokarmowych przez jelita. W związku z tym kobiety w czasie cyklu menstruacyjnego muszą zmierzyć się z częstszym występowaniem zaparć  [7].

    Innym powodem większej ilości zaparć u kobiet może być rola, jaką w opróżnianiu jelit pełni u nich dno miednicy.

  • Zaparcie jest jednym z najczęstszych przewlekłych zaburzeń żołądkowo-jelitowych u dorosłych.

    Następujące osoby są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia przewlekłych zaparć:

    • Osoby starsze
    • Kobiety
    • Osoby odwodnione
    • Osoby stosujące dietę ubogą w błonnik
    • Osoby mało aktywne lub nieaktywne fizycznie,
    • Osoby przykute do łóżka z powodu niepełnosprawności fizycznej, takiej jak uraz rdzenia kręgowego
    • Osoby przyjmujące niektóre leki, w tym środki uspokajające, opioidowe leki przeciwbólowe, niektóre leki przeciwdepresyjne lub leki obniżające ciśnienie krwi
    • Osoby cierpiące z powodu zaburzeń zdrowia psychicznego takich jak depresja czy zaburzenia odżywiania na tle nerwowym
    • Kobiety w ciąży
  • Powikłaniami zaparć mogą być [11]:

    • Żylaki odbytu (hemoroidy). Parcie w celu wypróżnienia się może powodować obrzęk żył w odbycie i wokół niego.
    • Uszkodzenia skóry w odbycie (szczelina odbytu). Duży lub twardy stolec może powodować małe rany w odbycie.
    • Stolec, którego nie można wydalić (zaklinowanie kału). Chroniczne zaparcia mogą powodować gromadzenie się utwardzonego stolca, który zalega w jelitach.
    • Jelita wystające z odbytu (wypadanie odbytnicy). Parcie w celu wypróżnienia może powodować, że niewielka część odbytnicy rozciąga się i wypada z odbytu.
  • Wytyczne dotyczące leczenia i wyniki badań klinicznych wykazały, że te metody leczenia sprawdzają się w przypadku zaparć czynnościowych:

    • Zmiana stylu życia. Zmiana stylu życia i diety poprzez zwiększenie ilości spożywanego błonnika mogą pomóc Ci przyspieszyć trawienie pokarmów w jelitach.
    • Środki przeczyszczające, w tym osmotyczne środki przeczyszczające, takie jak laktuloza czy makrogole lub pobudzające środki przeczyszczające, takie jak senes i bisakodyl
    • Probiotyki. Wykazano, że bifidobakterie i bakterie rodzaju lactobacillus zwiększają częstotliwość oddawania stolca u dorosłych i dzieci.
  • Są różne typy środków przeczyszczających – każdy działa trochę inaczej, aby ułatwić wypróżnienie.

    Pobudzające środki przeczyszczające

    Pobudzające środki przeczyszczające, w tym bisakodyl, czyli substancja czynna obecna w leku Dulcobis, mają podwójne działanie. Powodują transport wody i soli do jelit, co nawadnia stolec i ułatwia jego wydalanie. Dodatkowo pobudzają pracę mięśni jelit, powodując skurcze jelit. Te dwa efekty łącznie powodują przyspieszenie przejścia masy kałowej przez okrężnicę. W badaniach klinicznych zostało udowodnione, że jest to bardzo skuteczne i bezpieczne.

    Środki rozluźniające stolec

    To produkty, które pomagają zmiękczyć stwardniałe, suche i bolesne stolce. Działają poprzez rozluźnianie masy kałowej w jelicie, co sprawia, że może być łatwiej i bardziej komfortowo wydalona. Stosowane zgodnie z zaleceniami środki rozluźniające stolec to bezpieczny i łagodny sposób, aby zapewnić ruch w jelitach.

    Czopki przeczyszczające

    Czopki są zazwyczaj niezawodnym, szybko działającym sposobem dawkowania doodbytniczego stymulujących środków przeczyszczających. Czopki, które zawierają bisakodyl lub glicerynę, pomagają w usuwaniu stolca z organizmu poprzez zapewnienie nawilżenia i stymulacji. Stymulują mięśnie jelit, aby szybko pomóc w wypróżnieniu.

    Suplementy błonnika

    Suplementy błonnika zwiększają objętość stolca. Napęczniałe stolce są luźniejsze i łatwiejsze do wydalenia. Suplementy te są tradycyjnie uważane za leczenie pierwszego rzutu. Generalnie są uważane za bezpieczne, ale mogą nasilać wzdęcia, gazy i ból brzucha, a także wchodzić w niepożądane reakcje z innymi lekami.

    Osmotyczne środki przeczyszczające

    Osmotyczne lub solankowe środki przeczyszczające ułatwiają przejście masy kałowej przez jelito grube, poprzez zmniejszanie wchłaniania płynów jelitowych. Te środki przeczyszczające zawierają słabo wchłanialne substancje, które zatrzymują dodatkową wodę wewnątrz odbytnicy, tworzą gradient osmotyczny, aby doprowadzić wodę do jelita. To nawadnia masę kałową i sprawia, że łatwiej ją wydalić. Solankowe środki przeczyszczające mogą też zwiększać ilość ruchów jelit. Łatwiejsza wizyta w toalecie i bardziej regularne wypróżnienia? Same plusy.

Rozwiązania Dulcobis® i DulcoSoft®

Produkty Dulcobis & DulcoSoft pomagają Twojemu układowi trawiennemu działać, dzięki różnym dostępnym rozwiązaniom przynoszą: stopniową ulgę, nocną ulgę lub szybką ulgę.

Dowiedz się więcej o sporadycznych zaparciach

Tu znajdziesz odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania na ten temat. Dajemy wskazówki, jak pozbyć się zaparcia i jak utrzymać prawidłowy stan.

    1. Rao, S.S. (2022). Approach to the patient with constipation. In Yamada's Textbook of Gastroenterology (eds T.C. Wang, M. Camilleri, B. Lebwohl, A.S. Lok, W.J. Sandborn, K.K. Wang and G.D. Wu). https://doi.org/10.1002/9781119600206.ch36 
     
    2. Poitras, P., Bouin, M., Faure, C., Dapoigny, M. (2022). Constipation. In: Poitras, P., Bilodeau, M., Bouin, M., Ghia, JE. (eds) The Digestive System: From Basic
    Sciences to Clinical Practice. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-98381-9_15 
     
    3. Rao, Satish S.C. MD, PhD1; Lacy, Brian E. MD, PhD2; Emmanuel, Anton MD3; Müller-Lissner, Stefan MD4; Pohl, Daniel MD5; Quigley, Eamonn M.M. MD6; Whorwell, Peter MD, PhD7. Recognizing and Defining Occasional Constipation: Expert Consensus Recommendations. The American Journal of Gastroenterology: November 2022 - Volume 117 - Issue 11 - p 1753-1758 doi: 10.14309/ajg.0000000000001945 
     
    4. Camilleri, M., Ford, A., Mawe, G. et al. Chronic constipation. Nat Rev Dis Primers 3, 17095 (2017). https://doi.org/10.1038/nrdp.2017.95 
     
    5. Portalatin M, Winstead N. Medical management of constipation. Clin Colon Rectal Surg. 2012 Mar;25(1):12-9. doi: 10.1055/s-0032-1301754. PMID: 23449608; PMCID: PMC3348737. 
     
    6. Poitras, P. (2022). Diarrhea. In: Poitras, P., Bilodeau, M., Bouin, M., Ghia, JE. (eds) The Digestive System: From Basic Sciences to Clinical Practice. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-98381-9_13 
     
    7. Ochoa, B. and Surawicz, C.M. (2012) Diarrheal Diseases – acute and chronic, American College of Gastroenterology. American College of Gastroenterology. Available at: https://gi.org/topics/diarrhea-acute-and-chronic/ (Accessed: December 6, 2022). 
     
    8. Hecht, G.A. and Trieu, J.A. (2022). Approach to the patient with diarrhea. In Yamada's Textbook of Gastroenterology (eds T.C. Wang, M. Camilleri, B. Lebwohl, A.S. Lok, W.J. Sandborn, K.K. Wang and G.D. Wu). https://doi.org/10.1002/9781119600206.ch35 
     
    9. Van, Jeremy DO; Abraham, Rana MS, MD. 1550 Overflow Diarrhea in the Setting of Urinary Retention. The American Journal of Gastroenterology: October 2019 - Volume 114 - Issue - p S860-S861 doi: 
     
    10. 14309/01.ajg.0000595728.24592.62 10. Woods TA. Diarrhea. In: Walker HK, Hall WD, Hurst JW, editors. Clinical Methods: The History, Physical, and Laboratory Examinations. 3rd edition. Boston: Butterworths; 1990. Chapter 88. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK414/ 
     
    11. Kim, D.W. and Seres, D.S. (2022). Nutrition Support. In Yamada's Textbook of Gastroenterology (eds T.C. Wang, M. Camilleri, B. Lebwohl, A.S. Lok, W.J. Sandborn, K.K. Wang and G.D. Wu). https://doi.org/10.1002/9781119600206.ch23
     
    12. D’Aoust, L., Poitras, P. (2022). Diets and Digestive Diseases. In: Poitras, P., Bilodeau, M., Bouin, M., Ghia, JE. (eds) The Digestive System: From Basic Sciences to Clinical Practice. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-98381-9_29

    13. Kim YS, Song BK, Oh JS, Woo SS. Aerobic exercise improves gastrointestinal motility in psychiatric inpatients. World J Gastroenterol. 2014 Aug 14;20(30):10577-84. doi: 10.3748/wjg.v20.i30.10577. PMID: 25132778; PMCID: PMC4130869. 
     
    14. Araghizadeh F. Fecal impaction. Clin Colon Rectal Surg. 2005 May;18(2):116-9. doi: 10.1055/s-2005-870893. PMID: 20011351; PMCID: PMC2780143.

MAT-PL-2302588-1.0-10.2023